Alicja Aleksandrowicz - Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych
w Kielcach, klasa tkactwa artystycznego, dyplom 1973r. Studium Reklamy Handlowej w Katowicach, dyplom 1985r. Uprawnienia artysty plastyka przyznane przez Ministerstwo Kultury i Sztuki w Warszawie w 1989r. członek Związku Artystów, Polska Sztuka Użytkowa od 1999r.

W dorobku 10 wystaw indywidualnych, udział w ponad trzydziestu wystawach zbiorowych, w tym osiem ogólnopolskich oraz w Emmendingen (Niemcy). Liczne nagrody i wyróżnienia m.in.: wyróżnienie na Ogólnopolskiej Wystawie Twórczości Plastyki dla Absolwentów Średnich Szkół Plastycznych, Rzeszów 1984r. oraz III miejsce: „Brązowy Tur” w Ogólnopolskim Konkursie Nieprofesjonalnej Twórczości Tkackiej, Turek 1987r. Stypendium Twórcze Wojewody Tarnobrzeskiego przyznane w 1987r.

Ważniejsze realizacje: „Travers” Emmendingen (Niemcy) 1993r.,”Panorama Sandomierz” 1999r., zbiory Watykanu, „Gniazda” Polska Akademia Nauk, Paryż 2001r. Ponadto prace w zbiorach prywatnych w kraju i za granicą, m.in. Australia, Belgia, Francja, Kanada, Niemcy, Szwecja, Węgry, USA.

Jej życiowa pasją jest tkactwo artystyczne. Nauka, którą wyniosła z Liceum Plastycznego dała jej podstawy do uprawiania tak żmudnego i wymagającego cierpliwości rzemiosła.

Jej ulubionym tworzywem jest wełna. Ten naturalny surowiec bliski był człowiekowi od zarania dziejów. Dzisiaj, w czasach gdzie tworzywa sztuczne są wszech-obecne, dąży się do obcowania z wyrobami naturalnymi. To one stanowią ciepły klimat w każdym wnętrzu.

Technika tkania, mimo że wymaga dużo cierpliwości i pewnej dyscypliny, pozwala na osiągnięcie takiej faktury i kolorystyki, która odpowiada jej zamierzeniom twórczym.

Projekty przyszłych gobelinów, określane kompozycyjnie, ale nie do końca kolorystycznie i szczegółowo, pozwalają na swobodne dobieranie kolorów podczas pracy. Emocje związane z takim sposobem tkania pozwalają od początku do końca uniknąć monotonii wynikającej z techniki całego procesu powstawania tkaniny, dając radość tworzenia.

Tematyka i kolorystyka jest różnorodna, ponieważ często artystka tka na zamówienia do konkretnych wnętrz. Sandomierz to jej miasto rodzinne, więc chętnie uwiecznia jego architekturę i pejzaż. Odpowiada jej również swobodna interpretacja świata przyrody z całym jego bogactwem form i koloru, także pejzaże z wyobrażeń czy też kompozycje abstrakcyjne. Tworząc pragnie przekazać swoim odbiorcom prac radość obcowania z miękką, przytulną materią, jaką jest wełna,
i wierzy, że przynoszą one również przeżycia estetyczne.